Haroon Ali (1983) is een Nederlands-Pakistaanse schrijver en journalist voor de Volkskrant, Trouw en Het Parool. Hij schrijft over media, cultuur, reizen en heeft een wekelijkse column in het Noordhollands Dagblad. Half is zijn eerste boek. Tijdens de reis van twee maanden door Pakistan wil hij twee dingen bereiken: een echt antwoord op de vraag wat het betekent om bicultureel te zijn, en dichter bij zijn vader komen. De laatste vindt hem niet Pakistaans genoeg, niet islamitisch genoeg en seksueel te vrijgevochten. Haroon doet het nooit in zijn vaders ogen nooit goed en toch wil hij door hem geaccepteerd worden.

Half of heel
Aanvankelijk zou het boek dat Ali ging schrijven slechts zijdelings over hemzelf gaan. Twee maanden reist hij langs familie en vrienden in Pakistan, het land waaruit zijn vader ooit vertrokken is. Gewend als hij is om te schrijven over reizen heeft het boek, Half, zich al gevormd in Ali’s hoofd: progressieve en geëmancipeerde Pakistanen zullen er een grote rol in spelen, en ja, zijn eigen biculturele, Nederlands-Pakistaanse achtergrond zal hij er ook in verwerken. Het loopt anders. Wat hij in een half jaar had willen schrijven, groeit uit tot iets veel groters en van fundamentele betekenis: een emotionele zoektocht naar zijn identiteit en roots, en naar waar het zo mis ging in de band met zijn vader.

Niet Pakistaans genoeg
Ali probeert zijn leven lang om alles goed te doen, om zijn vader te pleasen, om zijn geloof en zijn culturele lessen te eren. Maar het is nooit genoeg. Zijn vader lijkt blind voor de positieve dingen die Haroon heeft bereikt en zal hem altijd zien als ‘de Nederlander’: niet Pakistaans genoeg, niet islamitisch genoeg en seksueel te vrijgevochten. Deze reis wordt een ultieme poging tot toenadering.
Hij wil laten zien wat hij allemaal voor zijn vader over heeft en dan na afloop eindelijk iets gemeenschappelijks hebben om over te praten. Maar het pakt anders uit, het blijft vrijwel onmogelijk om raakvlakken te vinden.
Als Haroon Ali’s Nederlandse moeder met zijn vader trouwt bekeert zij zich tot de islam. Haroon en zijn zus worden dus islamitisch opgevoed, maar nemen in hun puberteit afscheid van het geloof, terwijl hun vader steeds strenger in de leer wordt en alles van zijn kinderen afkeurt. Uiteindelijk scheidden Ali’s ouders. Zijn vader begint een nieuw leven met een Pakistaanse vrouw en zelfs als zijn zoon op zijn 21e uit de kast komt, is dat voor hem geen reden om een goed gesprek aan te gaan. Ook Half blijkt niet het project dat de band tussen vader en zoon kan herstellen, tot woede en onbegrip van de laatste.

(On)voorwaardelijke liefde
In een hartverscheurende passage in Half geeft Ali’s vader toe hem niet te kunnen accepteren: ‘Ik kan me er niet overheen zetten, dat jij bent zoals je bent.’ Toch lijkt Ali na de worsteling van het schrijven van het boek meer inzicht te krijgen voor de ‘voorwaardelijke liefde’ van zijn vader. Hij is zijn onbuigzame vader gaan zien tegen de achtergrond van diens geschiedenis waar hij zich niet van los kan maken. Het Pakistan van zijn vader bestaat niet meer en het Pakistan met zijn progressieve vrouwen, gays en transgenders, is een land dat hij niet wíl zien. In het boek gaat Aliuiteindelijk de confrontatie met hem aan. Dat levert frustratie op maar toch ook begrip voor de cultuurschok die zijn vader nog steeds moet ervaren.
Haroon Ali’s Nederlandse moeder stelt zich heel anders op tegenover haar kinderen. Vanuit de islam vindt zij dat ze zou moeten veroordelen dat haar zoon homoseksueel is, maar kan dat niet, omdat ze onvoorwaardelijk van Haroon houdt. Dat buitenstaanders haar afrekenen op het gedrag van haar kinderen steekt haar, maar ze is overtuigd dat ze pas na haar dood beoordeeld wordt op haar eigen keuzes en eigen fouten. Tot dan is haar enige opdracht: 'onvoorwaardelijk lief te hebben, naar mijn kinderen toe en naar Allah, mijn Schepper'.

Halfbroer
Haroon Ali combineert in Half het journalistieke verslag van zijn reis door Pakistan met zijn persoonlijke bespiegelingen over zijn familie. Daarbij probeert hij ook een rechtstreekse brief aan zijn vader uit, maar dat mist zijn doel. De woede overheerst te veel. Uiteindelijk richt hij zich tot zijn halfbroertje van twaalf uit het tweede huwelijk van zijn vader. Dat broertje vormt de volgende biculturele generatie die een eigen zoektocht wacht en voor wie Haroons boek klaar ligt op het moment dat de vragen zich aandienen. Hun beider vader heeft het boek tot op heden nog niet gelezen.

Muzieklijst van Haroon Ali.