Het Licht schijnt in de duisternis, dat is het kerstevangelie. In de weken voor Kerst leven we langzaam toe naar dat Licht. Elke zondag steken we een kaarsje aan op de adventskandelaar. Zo wordt het steeds een beetje lichter om ons heen. De verwachting groeit. In deze Coronatijd kunnen we wel wat licht gebruiken, daarom in deze uitzending weer een lichtpuntje, een meditatie op weg naar Kerst, met een Bijbeltekst, poëzie en muziek.

Vandaag: Advent is dromen

Advent is dromen
dat Jezus zal komen,
dromen van vrede voor mensen van heden.
Hanna Lam

Advent is dromen. Dromen van vrede. Dromen van de toekomst. Gods toekomst. De evangelist Lucas begint zijn Kerstverhaal bij twee oude mensen Zacharias en Elisabeth, die het dromen misschien wel een beetje verleerd zijn. Verwachten zij nog wat? Ze zijn al oud en ze hebben geen kinderen. Die verwachting, die droom is nooit uitgekomen. Elisabeth is onvruchtbaar. Het is een thema in de Bijbel. Een beeld dat zegt dat de toekomst op het spel staat, op zich laat wachten.

Het is een beeld, maar wel een pijnlijk beeld voor wie graag een kindje wil krijgen en bij wie die wens niet vervuld wordt.
Geen kinderen betekent ook geen kleinkinderen. Wat doet dat met je? Hoe het voelt om iets te missen dat er nooit is geweest bezingt Gerard van Maasakkers in het prachtige lied ‘Mijn kind’.

Onvruchtbaar. Zo begint dus het kerstverhaal. Heeft onze manier van leven en samenleven toekomst?

Lees verder.

Hier kunt u zich abonneren op de dagelijkse nieuwsbrief.